De tijd vliegt voorbij als je Spaans studeert. De afgelopen weken zag een gemiddelde doordeweekse dag er zo uit:

6.30 u: Wakker worden, douchen en huiswerk maken, want meestal was ik de dag ervoor te lui om het te doen.

7.15 u: Ontbijten.

8.00 u: Beginnen op school, beginnen met conversatie (wat heb je gisteren gedaan enz.), daarna gezellig de grammatica stof induiken en een stortvloed aan grammaticaoefeningen maken. Halverwege een half uurtje pauze en daarna verder met de stof of verder met praten. Als laatste een hoofdstuk van een boekje lezen. Ilse, mijn lerares, beweert dat ik nu een boek voor 16-17 jarigen lees. Ik geloof er niks van, ik weet niet op welke leeftijd Guatemalteken kunnen lezen, maar het voelt alsof ik verhaaltje voor jongetjes van 10 aan het lezen ben.

13.00 u: Klaar met school, nog even kleppen met medestudenten en op naar huis voor...

13.30 u: ... de belangrijkste maaltijd van de dag, el almuerzo! De lunch is hier de uitgebreidste maaltijd van de dag, ook altijd warm. Bijpraten met Jim, mijn andere huisgenoot, en Doris & Andrea.

14.00 u: Afhankelijk van de dag kan ik ‘s middags kiezen uit: relaxen, bijslapen na uitgaan van de dag ervoor (zeer geliefd), internetten, Champions League voetbal kijken (godzijdank kan dat hier ook!), een activiteit met de school doen (bijvoorbeeld een uitje in de buurt van Xela, of een film kijken). Studeren/huiswerk maken sla ik hier meestal over, zie 7.00 uur.

18.30 u: Kom ik meestal thuis van wat ik heb gedaan, soms wat later als ik al in de middag drankjes heb lopen doen met medestudenten... want we willen natuurlijk niet het...

19.15 u: ... avondeten missen! Hier is het avondeten behoorlijk klein, vaak zitten er in ieder geval tortilla's en bruine bonen bij. Kan je vertellen dat je dat na 3,5 week wel echt de neus uitkomt. Soms eet ik in de middag bij straattentjes om ‘s avonds niet tekort te komen. Ik ben tenslotte een gezonde Hollandse jongen.

21.00 u: De afgelopen 3 weken rond 21 uur 2 opties: of ik ben zo moe dat ik rond deze tijd al ga slapen, of ik ga met medestudenten naar de kroeg en vaak dan nog wel uit in de lokale skihut ‘La Rumba' tot een uur of 2, 3 ‘s nachts. Er is hier geen middenweg, ik ben hier serieus nog nooit op een normale tijd naar bed geweest.

Na anderhalve week studeren ben ik voor de afwisseling op een 6-daagse hike met Quetzaltrekkers gegaan... woensdag 16 april schrijven we nu. De trek begon na een dag ‘chicken bus'-sen in Nebaj, een dorpje in de ‘Highlands' van Guatemala. Deze dag was alsof je door Zwitserland liep: Bergen om je heen, heides, koeien met bellen en we hebben ook een kaasboerderij waar ze overheerlijke kazen verkochten, echt een beetje Emmentaler achtig. Uiteindelijk kwamen we in een klein Maya dorpje aan, Xexocom. Heel bijzonder: 6 uur van Nebaj, alleen bereikbaar door een bergpad. Ze spreken hier K'che, de grootste van de 25 Maya talen. Er was welgeteld een persoon in het dorpje die electriciteit had: iemand die een aantal jaren in de VS had gewerkt en zodoende zonnepanelen kon betalen. Heerlijk gevoetbald met de jongens uit het dorpjes en daarna een Maya sauna: een klein huisje van 2x2x1m met kolen en heet water... je voelt je opeens herboren na een dag lopen. De dag erna vroeg opgestaan voor zonsopgang, voorafgegaan door een enorm steile beklimming.

Die beklimming ging verder tot een groot plateau, vanwaar een geweldig uitzicht hadden. Het uitzicht was zo helder dat we allerlei vulkanen tot op 100 kilometer konden zien. Daarna bleef het redelijk vlak, door rurale steppen om uiteindelijk bij de vallei van Canton Primero aan te komen, waar we in een school hebben geslapen, net als de dag ervoor. De dag erna de vallei afgelopen tot de rivier, om weer de andere kant op te stijgen, hoger en hoger. Ondertussen kreeg ik steeds meer last van mijn knie, waardoor het hierna vooral de pijn verbijten was.

Uiteindelijk met een klein busje aangekomen in La Ventosa, waar we bij een Maya familie (die Mam spreken) konden overnachten. Daar begon ik toch maar aan mijn pijnstillerskuur (1 tablet per 4 uur), die mij echt door de laatste wandeldag heeft geholpen. Die begon vroeg, met de beklimming van La Torre, grote berg... echt superkoud! De tijden van parelwitte stranden, zon en 35 graden zijn echt wel voorbij! Daarna langzaam de afdaling naar onze eindbestemming: Todos Santos. Zoals ik het nu vertel is het misschien moeilijk voorstellen, maar kijk maar eens in de fotogallerij rechtsboven hoe bijzonder mooi het is. Zestig kilometer klimmen & dalen door gebieden die alleen maar lopend of te paard te bereiken zijn, het geeft een heel machtig gevoel. Bloed, zweet en tranen, haha, maar dan smaken je rijst, bonen en kip tenminste goed als je aankomt!!!

Daarna weer 2 weken gestudeerd. Afgelopen weekend naar de Fuentes Georginas geweest, ‘hot springs' met heerlijk warm bronwater! De afgelopen week waren er ook 2 koninginnedagfeestjes hier in Xela: veel oranje + weinig Nederlanders = toch niet zoals thuis, maar leuk was het wel met m´n medestudenten! Ook heb ik nog een paar keer gedeejayd hier in Xela, maar telkens heel kort. Dance muziek bestaat hier nauwelijks, het is alleen salsa en reggaeton wat de klok slaat. Dus een half uur van mijn pompende electro/house beats kunnen de Guatemalteken wel waarderen, maar daarna weten ze niet meer hoe ze moeten bewegen.

Mooiste reacties van afgelopen week:

• - De eigenaar van club ‘La Rumba': ‘Je muziek is echt goed, mogen we al je cd's kopieren?'.
• - Guatemalteek 1: ‘Vet, hoe heet jouw muzieksoort nou eigenlijk?'.
• - Guatemalteek 2: ‘Ik doe echt mijn best, maar ik begrijp dit soort muziek dus echt niet!'.

Vandaag, op vrijdag, is er altijd een ‘graduation', voor de studenten die vertrekken. Ook voor mij, want ik ben het Spaans voor nu even zat. Vijf uur Spaans + een uur huiswerk per dag is behoorlijk intensief, dus na 3,5 week explodeert je hoofd zowat van de onregelmatige werkwoorden, vervoegingen, tijden enz. Dus het is wat dat betreft wel een mooi moment voor een break. Sinds mijn camera, die ik net een maand had, vorige week is gestolen, heb ik eerlijk gezegd ook wel een beetje genoeg van Xela. Dus de komende maand wil ik weer wat reizen. Volgende bestemming: zaterdag een 3-daagse hike naar Lago Atitlan, schijnbaar het mooiste meer van de wereld!