Maandenlang ben ik amper Fransen tegengekomen, tot San Cristóbal de las Casas. Daar kwam ik ze ineens bij bosjes tegen. Plotseling is het dan heel vermakelijk om Nederland-Frankrijk met ze te kijken (´rentrez chez vous!'). De dagen daarna vanuit San Cristóbal met de Fransen de omgeving verkent. Weer een dorpje met een mooi kerkje bezocht (San Juan Chamula), setje grotten bezocht, dit keer die van San Cristóbal en een bergje beklommen (Cerro Huitepec) met uitzicht over San Cristóbal. Heel mooi was een boottochtje door Cañon del Sumidero, door een canyon, omgeven door jungle.

Chiapas, een van armste staten van Mexico, is ook om iets anders bekend. Het is de thuisbasis van het Zapatistisch Nationaal Bevrijdingsleger (Spaans: Ejército Zapatista de Liberación Nacional, EZLN. Het EZLN zegt de rechten van de oorspronkelijke Mayabevolking te vertegenwoordigen (achtergesteld aan Mexicanen) en ziet zichzelf ook als deel van een grotere antikapitalistische beweging, vechtend voordemocratie, vrede, rechtvaardigheid,gelijkheid van man en vrouw,gekijke rechten voor homo's en behoud vanhet regenwoud,'voor alle Mexicanen en voor alle mensen'. Hoewel de Zapatisten deels gewapend zijn, is er geen sprake van gebruik van geweld. Ze voeren voornamelijk hun strijd uit in de media, en dan met name internet. Jerome en ik hadden er een stukje over gelezen in de Lonely Planet. Aangezien dit ons allemaal wat vaag in de oren klonk, wilden we graag een Zapatista dorpje bezoeken. Zien is geloven en dan konden we er tenminste een mening over vormen! Dus gingen we op avontuur naar Obentic, op ongeveer een uur van San Cristobal.

Eenmaal aangekomen bleek Obentic te zijn omgeven door een hek. Bij de ingang stond een gebivakmutste kerel te wachten, die ons semi-intimiderend vroeg waar we vandaan komen, wat we kwamen doen, of we sympathiseerden met zapatista´s enz. Uiteindelik mochten we binnenkomen. Het dorp zelf is niet zozeer een dorp met inwoners, maar meer een plek waar diensten worden verleent, onafhankelijk van de Mexicaanse regering. Er zijn dus scholen, winkeltjes en zelfs een kliniek. Ook zijn de meeste gebouwen voorzien van schitterende muurschilderingen. Jerome en ik hebben geen wapens gezien. We hebben hier en daar geprobeerd te praten met Zapatista´s. Wat zijn precies de doelen van Zapatista's? Hoe zie je dat terug in de omgeving? Waarom kies je voor een leven als Zapatista? Maar iedere keer kregen we als antwoord: ´Ik weet het niet, het (leven) is in ieder geval erg moeilijk´. Tot onze teleurstelling zijn we dus niet heel veel meer te weten gekomen over Zapatista's. Meer info: http://nl.wikipedia.org/wiki/Zapatistisch_Nationaal_Bevrijdingsleger

Wel merk je dat delen van Chiapas inderdaad worden ‘gecontroleerd' door de Zapatista's. Dit zie je aan dorpen waar allerlei EZLN borden hangen. Op verschillende wegen vind je ook allerlei controlepunten, ofwel van het Mexicaanse leger, ofwel het EZLN (overigens kan je wel zonder moeite er doorheen rijden).

Daarna ben ik solo doorgereist naar Palenque. Setje watervallen toegevoegd aan mijn bezienswaardighedenlijstje: Agua Azul, Agua Clara en Mosul-Ha. Die laatste was het mooist, mede ook omdat je achter de waterval kon komen. Palenque zelf is bekend vanwege haar Maya ruines, dus dat was een mooi verjaardagskado'the voor mezelf, haha. Twee Nederlanders ontmoet, Jikke en Annemieke, en samen met een gids hebben we de ruines verkend. Tot nog toe zijn de ruines van Palenque wel de mooiste die ik heb gezien. Het is vrij overzichtelijk en door jungle omgeven, waardoor hete en bijna romantische setting wordt. Helaas werd me daarna met Nederland-Rusland niet nog een kado'tje gegund... gelukkig wel gelachen met Jikke en Annemieke.

Nachtbusje gepakt naar Mérida, in de kop van het shciereiland Yucatán. Elke zondag heb je daar ‘Mérida en Domingo'. De straten rondom Mérida zijn dan autovrij, zodat allerlei eetkraampjes, straatartiesten, artesania stalletjes en bandjes het plein kunnen bezetten. Ook is er dan een groot podium, waar muziek gespeeld wordt. Helemaal geweldig om iedereen op straat zien te dansen! Daar kan Amsterdam nog wat van leren! Ik ben echt een beetje voor Mérida gevallen, want de stad ademt echt cultuur uit. Elke avond is er wel wat cultureels te doen, zijn er dingen te zien op Plaza Grande, musea's zijn gratis en allemaal kunstuitingen door de stad heen. En dit allemaal omgeven door prachtige architectuur.

Ook in de omgeving is veel te doen:

• In Mérida is het door het jaar heen freakin warm, zeg een graad of 35. Dus ook fijn om dan even af te koelen in Progresso, een verder niet zo bijzonder badplaatsje.
• Natuurlijk kon ik Chichen Itza niet missen. Tenslotte nog in 2006 als een van de nieuwe 7 wereldwonderen gekozen. Met name ‘El Castillo', de grootste tempel, is inderdaad indrukwekkend. Bovendien kun je daaraan zien hoe sterk de Maya's waren met astrologie. De tempel heeft aan vier zijden 91 treden, voeg de top toe en je komt op een total van 365 (oftwel een jaar).
• Izamal is een klein plaatsje met een schitterende Fransiskaner kerk/klooster.
• En Celestun, een plaats aan de kust, waar vlakbij een reservaat is. Het reservaat is rijk aan moerasachtige mangrove bossen en groepen flamingo's in de laguna's. Schitterend om die roze beesten zien!

Na een paar uur in Campeche te zijn geweest, ben ik nu wat aan het nachtbussen en ga ik langzamerhand richting Mexico City... nog minder dan een maand reizen over!

PS. Over het Nederlands Elftal praten we niet meer... iedereen hier heeft zoiets van ´Wat is er toch met Oranje gebeurt?´.