Dag kijkbuiskindertjes,

Alweer het laatste verhaaltje uit het grote Erik-op-reis-verhaal 2008... Na 2 opeenvolgende nachten in de nachtbus te hebben geslapen (Campeche-San Cristobal, EK-finale tussendoor en San Cristobal-Puerto Escondido)was ik in Puerto Escondido aangekomen. Inmiddels had ik eeen beetje 'haast' gekregen met reizen. Ik moest immers op tijd inMexico stad zijn, want ik had nog een vlucht staan naar San Francisco, California. 4 maanden langheb je geen enkele haast, ga je naar wat je leuk lijkt enblijf je misschien wat langer als het goed bevalt. De laatste weken moet jein een keertoch wel gaan plannen wat je nog wilt zien.

Goed, Puerto Escondido dus...de ultieme bestemming om te gaan surfen!Helaas: wegens een kater niet gedaan. Gelukkig wel hoge golven, een mooi stranden superwarm weer. Vervolgens doorgegaan naar Oaxaca, waar ik ook maar twee dagen ben gebleven.Daar hebben ik Jerome, mijn Franse maatjeelkaarweer ontmoet. Met twee Nederlanders, Fardau en Matthijs, naar de ruines vanMonte Alban gegaan. Het ligt op een plateau, met een fantastisch uitzicht om ons heen (ook op Oaxaca). Daarna doorgeracet met Jerome naar... de grootste stad ter wereld, met maar liefst 20 miljoen inwoners: Mexico stad, oftewel Districto Federal (D.F.).

D.F., daar kun je dus heel lang rondlopen...

We hebben het Historisch Centrum verkend, mooiste was het Zocalo. Dat is het grote plein van Mexico stad, schijnbaar het een na grootste plein ter wereld. We hebben de presentatie van voetbalclubAméricavoor het nieuwe seizoen meegepakt. Na het voetballen hebben we de sportzondag maar compleet gemaakt met het stierenvechten. Weliswaar is het professioneleseizoen van oktober tot maart, maar wij konden een glimp opvangen van de junioren matadoren. Het stierenvechten bestaat uit drie rondes. In de eerste ronde put de matador de stier uit door een beetje met zijn rode lap te zwaaien. De tweede rond begintde matador pijlen in de hals van de stier te steken en in de laatste ronde word de de stier met een floret bewerkt. Tot de stier in elkaar zakt. Dat is ook het verschrikkelijkste moment om te zien. Dan kijkt iedereen naar de umpire. Als de stier moedig heeft gevochten wordt hij zwaar gewond gespaard, maar anders komt er alsnog een doodsteek. En dan wordt de stier roemloos uit de arena afgevoerd door een aantal paarden. De stier wordt geslacht en het vlees wordt verkocht. De eerste ronde is ok, maar de rondes daarna sta je te kijken met een enorme afschuw. Hoe kan dit in godsnaam vermaak zijn?

En met een leuk groepje van het hostel (Jerome dus; Mathias uit Zwitserland; Anne,Nanneke & Lisette uit ons eigen land, en soms nog Sara & Tracey (Australië) en Jon (Engeland)hebben we meer gedaan in Mexico City:

-De ruines van Teohuticapan bezocht. Teohuticapan ligt ongeveer 50 km buiten D.F. Weer aardig om te zien, maar gelukkig de laatste ruines van mijn trip. Na een stuk of 7 verschillende ruines geloof je het wel!
- Prachtige muurschilderingen van kunstenaar Diego Rivera (politiek geengageerd, Diego Rivera had namelijk linkse denkbeelden).
- Museo de Arte Moderno (teleurstellend voor zo'n grote stad als Mexico Ciudad).
- En meer niet per se noemenswaardige dingen...

Na de voorspelbare/verwachte sof van het stierenvechten gingen we met het halve hostel naar een andere vorm van Mexicaans entertainment: Lucha Libre! Ken je het AmerikaanseWWF worstelen, waarbij ze elkaar maar nepslaan/trappen en op elkaar springen in een soort van kermisachtige show? Dat, plus worstelaars in strakke broeken en met maskers is Lucha Libre! Je ligt werkelijk waar 2 uur in een scheur van het lachen, het is zo grappig! Maar ondanks dat het zo nep is, zijn de supporters zijnwerkelijk waar bloedfanatiek (terwijl jij rustig aan je Corona'tje zit te lurken).

Al met al had ik bij Mexico stad het gevoel dat ik een grote Europese stad als Madrid of Parijs aan het lopen was. Het heeft veel allure, echt een hoofdstad. En toen ging ik van de de grootste stad ter wereld naar een van de leukste steden op mijn reis: San Francisco, California!

De eerste dag in San Francisco dacht ik bij mezelf... Wat nou veel zien!? Na vier maanden dezelfde kleren wil je wel eens wat anders... shoppen!Die avond Mathias de Zwitserweer ontmoet (ging ook toevallig ook naar SF), uitgeweest en kennis gemaakt met een wet dat je tussen 2 en 6 uur 's nachts geen alcohol wordt geschonken. Behoorlijke domper als je dat van te voren niet weet! De zondaghebben Mathiasen ik(zonderkater) eerst door het 'Financial District' van SF gelopen en daarnaheerlijk atmosfeer kunnen proeven bij het honkbal. De San Francisco Giants speelden uit, dus wij gingen naar de Oakland Athletics,vlakbij SF.Mooi mazzel, want diezijn schijnbaar beter dan de Giants. Hebben we mooi veel van gezien, want ze verloren van de LA Angels.

De twee dagen daarna hebben we oerhollands gedaan: op de fiets de stad verkennen.
Route dag 1: Chinatown, uitzicht vanaf de Coit Tower, Fisherman's Wharf (verschrikkelijk toeristisch havengebeid met teveel souvenierwinkels en vreetkraampjes) en als toetjede Golden Gate Bridge over (met hevige wind) en met de veerpont weer terug.
Route dag2: Civic Center (overheidsgebouwen), Haight & Asbury (waar de hippies in de jaren '60 hun hoogtijdagen vierden),Golden Gate Park (zeg maar 5x het Vondelpark) enOcean Beach.

De dagen erna o.a. Jim van Xela ontmoet, door verschillende wijkjes alsThe Mission en Castro gelopen, naar hetMuseum of Modern Art geweest (betere versie dan die in Mexico).
En een paar dagen voor terugkomstnaar Nederlandwas ik weer in Los Angeles aangekomen, de stad waarde reis voor mij is begonnen.Het reizenwas ikonderhand moe gewordenmaar zeer voldaan & gelukkiglag ik de laatste dagenop het...STRAND!

Inmiddels ben ik alweer ruim een week thuis, al wat mensen gezienen alweer aan het werk... (blut)! Hopelijk heb jullie genoten van mijn verhalen de afgelopen 5 maanden, misschien wel inspiratie voor een volgende vakantiebestemming?

Liefs, Erik

----------------------------------------------------- T h e E n d -------------------------------------------------